ต่อมา เมื่อจังหวัดเชียงใหม่ได้พัฒนาเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยว เศรษฐกิจ การศึกษา และวัฒนธรรมของภาคเหนือ ส่งผลให้เกิดการขยายตัวของเมืองเชียงใหม่ ในช่วงที่ผ่านมามีชุมชนแออัดผุดขึ้นมากมาย มีผู้คนอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น และมีการรุกล้ำคลองแม่ข่า คลองแม่ข่าจึงมีขนาดแคบลง อีกทั้งในบางช่วงลำน้ำแม่ข่าได้สูญหายไปเพราะมีการสร้างบ้านเรือนปิดกั้นริมน้ำ โดยปัญหาสำคัญที่เกิดขึ้นกับคลองแม่ข่าสามารถสรุปได้ดังนี้ ปัญหาการสร้างบ้านเรือนและถนนปิดกั้นทางน้ำ ทำให้น้ำไม่มีการไหลเวียน และเกิดปัญหาน้ำท่วมในฤดูฝน ปัญหาคุณภาพของน้ำที่แย่ลงจากการระบายน้ำเสียจากบ้านเรือนและชุมชน และการทิ้งขยะลงคลอง ส่งผลให้น้ำในคลองแม่ข่าเน่าเสียอย่างรุนแรง ปัญหาลำคลองมีสภาพตื้นเขิน รวมทั้งวัชพืชที่ขึ้นปกคลุมเป็นบริเวณกว้าง ทำให้คลองบางช่วงน้ำไม่สามารถไหลผ่านได้ นอกจากนี้ ยังมีปัญหาจากการขาดความร่วมมือของภาคประชาชนและผู้ประกอบการในการดูแลรักษาแหล่งน้ำคลองแม่ข่า ชุมชนขาดความเข้มแข็ง ไม่ได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงานที่รับผิดชอบ

ในการนี้ เพื่อเป็นการสนองพระบรมราโชบายของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในการฟื้นฟูแม่น้ำลำคลองต่าง ๆ ทั่วประเทศ รวมถึงที่คลองแม่ข่าแห่งนี้ให้กลับคืนสู่ความใสสะอาดเพื่อสร้างความสุขให้กับประชาชน หน่วยงานต่าง ๆ ทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาชนจึงได้ร่วมระดมสรรพกำลัง ร่วมกันพัฒนาคลองแม่ข่าให้กลับฟื้นคืนสภาพเป็นลำน้ำที่ถือเป็นชัยมงคล 7 ประการ ดังเดิม